Slaapeend, sloopeend…

Niets heeft het eeuwige leven, ook een slaapeend niet……….

We konden een berg onderdelen kopen, en een gele eend. Van iemand die we al eens geholpen hadden met zijn gele eend. Hij wilde geen eend meer, en moest dus overal vanaf. Samen met André voor 500 gulden een kar en eend eend vol met onderdelen wezen halen. Beide de helft betaald, hij de onderdelen ik de eend. Helaas was die eend echt niet al te best meer. Dus, besloten om een lang geleden onntstaan idee uit te gaan voeren. Een Slaapeend, voor 2 personen. Nou is dat idee vrij eenvoudig, aanhangertje slopen, eendenkoets erop, en klaar. mmmmm, jaja, iets te makkelijk gedacht. Het was al met al nog behoorlijk veel verk eigenlijk. Maar, het resultaat was ok. Alleen, door het aanhangerchassis, stond het geheel een beetje hoog op de wielen, waardoor het niet echt lekker rijden was. Zo zijn we naar een meeting of 5 geweest. Het is moeilijk te omschrijven hoe lekker het wakker worden is, dakje open, iemand die ff wat de eten en de drinken brengt en heerlijk relaxed wakker worden.

Na een 2e seizoen, was er toch wel het een en ander mis, beetje lek zo hier en daar. Omdat ik het toch wel een leuk ding vond, wilde ik m wat lager op de wielen zetten en in de zelfde kleur als mijn eend maken. Ik ben er wel vol goede moed nog aan begonnen, maar daarna is er eigenlijk niets meer van gekomen. Toen kwam er een kleine, Tomas, en met zijn drieën in 1 slaapeend was niet echt makkelijk te doen. Dus, toen stond ie een beetje weg te rotten in de achtertuin van mijn ouders. Later toch de boel maar aan stukken gezaagt en met de resten van een rode eend alles maar naar de gemeente werf gebracht. Op deze manier wordt deze eend, en mijn project, toch niet vergeten.