Soms is het echt te laat…
Soms heb je een eend waar het echt Te Laat voor is. Dit was helaas zo’n eend. Een vriend van ons kocht deze eend. Ik was met hem meegegaan naar een “Eenden Specialist”. De eend bekeken, bereden en gekocht. Ik was meegegaan voor een beetje technische kennis. 2 zien meer dan 1, toch? Hij zou de eend als project gaan behandelen, maar de verkoper had zoiets van : “Deze eend kan nog best een tijdje mee, zoveel is er niet mis met dit beestje”. Er waren wel wat plekjes, gaatje in de dorpel, maar dat was wel oplosbaar. Ik had meer het idee dat deze eend een volledige restauratie nodig had, en dat was de koper ook van plan.
Dat is er door allerlei omstandigheden niet van gekomen. Zijn vrouw is de eend meteen gaan gebruiken voor woon/werk en het halen en brengen van de kinderen van en naar school. Die kids waren helemaal enthousiast, en het eendje reed ook als de bekende tierelier. Toen na een jaar de APK er aan kwam, was er geen tijd om m weer APK waardig te maken. De eend is toen gestald in een warme kas. Na verloop van tijd, de eigenaar had er nog een eend bijgekregen, als donor, was de eigenaar van plan maar eens te gaan beginnen. Helaas kwam het er maar niet van. Nog een jaartje later moest de stalling verdwijnen. Dus zat hij met 2 eenden die hij nergens kwijt kon. De laatst gekregen eend is eigenlijk zo naar de sloop gegaan. Maar de toen gekochte rode, die was er nog. Ik werd gebeld, of ik interesse had. Ik ben eens wezen kijken. Hij wilde er gewoon vanaf, en ik mocht m zo meenemen. Op de triangel naar huis gesleept en maar eens kijken wat er aan mankeerde. Het plan was om m zo ver mogelijk te demonteren. Het chassis was al niet veel meer had ik al gezien, dus even opknappen en rijden zat er niet meer in.
Toen ben ik aan het “slopen” gegaan. Ik ben me echt rot geschrokken. Het bleek dat deze eend ooit bij een “kop-staartje” betrokken was geweest, en het chassis was op een zeer trieste wijze “hersteld”. Toen ik de voorbumper eraf haalde, viel spontaan het blok op de grond. Bij de achterbumper brak er een chassis poot af. De koets zat vol met kranten met daarover heen polyester plamuur. Het was echt vreselijk. En dan te bedenken dat deze eend bij een specialist vandaan kwam die wist dat er kinderen in vervoerd zouden gaan worden, om bang van te worden. Toen we m kochten hadden we wel al een en ander gezien, maar door alle plamuur en verse lak niet meteen het ergste verwacht. En zo is het meeste van deze eend in de schredder verdwenen. De bak en het blok gaan dienst doen in de Meharie van mijn pa.